Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Πορεία ενάντια στην εντεινόμενη αστυνομοκρατία

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε και στα Χανιά μια ένταση της επιτήρησης και του ελέγχου και προσπάθεια της αστυνομίας να εδραιώσει την παρουσία της στην πόλη. Έντονη και προκλητική παρουσία διμοιριών ΜΑΤ και ασφαλιτών σε διαδηλώσεις αγροτικές (2/2), ενάντια στις βάσεις (4/4) και στον εορτασμό της πρωτομαγιάς. Εμφάνιση της αστυνομίας στη γιορτή για τη διεκδίκηση του στρατοπέδου Μαρκόπουλου και απαίτηση να κατεβούν τα πανό από το μαντρότοιχο του στρατοπέδου. Πολιτικές δίκες με έντονη παρουσία της αστυνομίας, εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους μέσα στα δικαστήρια και εξωφρενικές ποινές χωρίς κανένα στοιχείο. Προκλητική επιτήρηση ένστολων και συρφετού ασφαλιτών σε εκδήλωση αλληλεγγύης στους μετανάστες έξω από το παλιό ΙΚΑ (17/5) και απαίτηση να κατεβούν τα πανό από το κτίριο υπό την απειλή βίαιης επέμβασης. Επίσης την τελευταία εβδομάδα στα Χανιά έλαβε χώρα μια επιχείρηση εναντίον μεταναστών. Αμέσως μετά το πανελλαδικό διήμερο για τους μετανάστες (16-17/5), εξαπολύεται μια επιχείρηση τρομοκράτησης των μεταναστών που περιλαμβάνει παρακολουθήσεις, εισβολές σε σπίτια ενεργών πολιτικά μεταναστών, “άτυπες” ανακρίσεις με επίδειξη φωτογραφιών από διαδηλώσεις για την απεργία πείνας του Νοέμβρη, εκφοβισμούς, απειλές για απέλαση και συλλήψεις ενεργών πολιτικά μεταναστών και όχι μόνο. Γενικότερα αυξάνεται η παρουσία της αστυνομίας στην πόλη με συνεχείς περιπολίες με τζιπάκια και μηχανές και προσβλητικούς ελέγχους σε ντόπιους και μετανάστες. Όλες αυτές οι κινήσεις εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο του κράτους.
Η εξέγερση που πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία του Αλ.Γρηγορόπουλου τον περασμένο Δεκέμβρη κατάφερε, μέσα σε άλλα, ένα καίριο πλήγμα σε αυτό που ήθελε να εμφανίζεται ως η νέα στρατηγική της κυριαρχίας: το κράτος ασφάλειας. Ευρύτατα κοινωνικά κομμάτια αμφισβήτησαν έμπρακτα και απονομιμοποίησαν στη συνείδηση τους το ρόλο του Κράτους ως αναγκαίου εγγυητή της ασφάλειας και της ενότητας της κοινωνικού σώματος. Προκλήθηκε έτσι, ένα ισχυρό ρήγμα στην εμπιστοσύνη που μέχρι τότε έδειχναν μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας στο κράτος και σε έναν από τους βασικούς του βραχίονες: τα σώματα ασφαλείας.
Παράλληλα, η εξέγερση του Δεκέμβρη, έσπασε το, με τεράστιους κόπους επιβεβλημένο, κοινωνικό συμβόλαιο ειρήνης των τελευταίων 30 χρόνων και απελευθέρωσε δυνάμεις που διατίθενται να αγωνιστούν με μαχητικό και μη ενσωματώσιμο τρόπο ενάντια στην υπάρχουσα κοινωνική συνθήκη. Έδωσε προοπτική και ώθηση σε ένα νέο κύκλο αγώνων.
Το κράτος όμως πρέπει τώρα να δώσει μια διπλή μάχη. Απ’ τη μια πλευρά να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση-αναδιάρθρωση με επιθετικό τρόπο απέναντί μας. Απ’ την άλλη πλευρά είναι υποχρεωμένο να προσπαθήσει να ανακόψει ή και να πνίξει εν τη γεννέση, οποιοδήποτε κοινωνικό αγώνα ενάντια στα σχέδια της αναδιάρθρωσης.
Όσον αφορά στο δεύτερο κομμάτι και ειδικά μετά την εξέγερση, ένα από τα κύρια μελήματα της εξουσίας είναι απ’ τη μια η επανάκτηση της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης της κοινωνίας στα σώματα ασφάλειας και η συναίνεση για ένα κράτος ασφάλειας. Απ’ την άλλη επαναπροσδιορίζει την πολιτική της, οξύνοντας την καταπίεση και την καταστολή και ποινικοποιεί τους κοινωνικούς αγώνες. Αυτή η στρατηγική λειτουργεί με πολλαπλούς τρόπους. Έντεχνη δημιουργία κλίματος φόβου, εξάπλωση της αστυνομοκρατίας, συκοφάντηση και απομόνωση των αγώνων και της εξέγερσης, ποινικοποίηση των πολιτικών καταλήψεων, ανασυγκρότηση του παρακρατικού μηχανισμού, ιδεολογική κατασκευή του εσωτερικού εχθρού, εφαρμογή του τρομονόμου, νέοι νόμοι.
Το στόμα της εξουσίας δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαστρέβλωσης των σκοπών της. Μιλά ωμά τη γλώσσα της φασιστικής ακροδεξιάς. Από το στόμα του γνωστού για το ήθος και τις παρέες του, πιστού υπηρέτη του κράτους (και των προσωπικών του συμφερόντων), υφυπουργού της Τάξης Μαρκογιαννάκη μαθαίνουμε ότι: “το πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην ελλάδα είναι οι λαθρομετανάστες και οι κουκουλοφόροι”. Η κυριαρχία προσπαθεί να απομονώσει και να στοχοποιήσει. Οι μετανάστες είναι το πιο αδύναμο και ευάλωτο κοινωνικά και πολιτικά κομμάτι, το οποίο μαζί με τους ντόπιους είχε και αυτό την εμπειρία του Δεκέμβρη και άρα προσφέρεται για τη δοκιμή της νέας οξυμένης μορφής των κατασταλτικών μεθόδων που τείνουν να διαχυθούν σ’ ολόκληρη την κοινωνία. Οι “κουκουλοφόροι”, για την κυριαρχία, είναι όλοι όσοι στήριξαν και συμμετείχαν στην εξέγερση (μαθητές, φοιτητές, ελαστικά και μη εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστες). Εν τέλει όμως όλοι είναι επικίνδυνοι για την πρόκληση νέων μαχητικών και μη ενσωματώσιμων κοινωνικών αγώνων.

ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΠΕΜΠΤΗ 28/05-ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ στις 18:00

Κατάληψη Rosa Nera

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

3η Γιορτή Διεκδίκησης του Στρατόπεδου Μαρκόπουλου

“ Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα…”

Στην εποχή τoυ τσιμέντου, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι αποτελούν ανάσα ζωής και ελευθερίας. Γι' αυτό αναπτύσσονται και ολοένα διογκώνονται τα κινήματα των πολιτών σε ολόκληρη πλέον την Ελλάδα, που πέρα από κόμματα, ιδεολογίες, παρατάξεις, θέσεις και αντιθέσεις, προτάσσουν την ανάγκη προστασίας των χώρων των προς μετεγκατάσταση στρατοπέδων από οικοδομικές παρεμβάσεις και για την απόδοσή τους στους πολίτες ως χώροι πρασίνου και αναψυχής, χωρίς διαπραγματεύσεις και ανταλλάγματα. Απαιτούν παράλληλα, την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου με το οποίο αποδίδεται ένα μεγάλο μέρος της έκτασης των στρατοπέδων στο ταμείο των στρατιωτικών προς εκμετάλλευση (πολυκατοικίες – εμπορικά κέντρα).

Στις περισσότερες πόλεις της χώρας μας, η τοπική αυτοδιοίκηση συμπλέει με τα κινήματα πολιτών και διεκδικούν από κοινού (έχοντας ήδη αρκετές επιτυχίες) την απόδοση του συνόλου των στρατοπέδων στους πολίτες τους ως χώρων πρασίνου, υλοποιώντας έτσι και το ψήφισμα που οι κινήσεις πολιτών κατέθεσαν στο τελευταίο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.)

Στην πόλη μας, όπου έχουμε το θλιβερό προνόμιο, έναν δήμαρχο, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., να αντιστέκεται σθεναρά τόσο στη θέληση του Χανιώτικου λαού όσο και στις αποφάσεις του οργάνου που εκπροσωπεί, έχει αναπτυχθεί ως αντίβαρο, ένα ιδιαίτερα σημαντικό κίνημα πολιτών που με το δυναμισμό και τη μαζικότητά του, έχει δείξει ότι μπορεί να αποτρέπει τα χειρότερα αλλά και να κερδίζει αιτήματα.

Η γιορτή διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, αποτελεί το αποκορύφωμα στον αγώνα για την προστασία των ελεύθερων χώρων και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών αυτής της πόλης. Τα δύο τελευταία χρόνια οι χιλιάδες των κατοίκων που συναντήθηκαν στο δρόμο μπροστά στην πύλη του στρατοπέδου, ανέδειξαν με εντυπωσιακό τρόπο την αναγκαιότητα του πάρκου που οραματιζόμαστε όλοι μας. Ενός πάρκου συνάντησης, επικοινωνίας και πραγματικής αναψυχής των ανθρώπων. Ενός πάρκου ανάσας για ολόκληρη την πόλη.

Στις 9 του Μάη δίνουμε το τρίτο ραντεβού μας μπροστά στην πύλη του στρατοπέδου. Καλούμε και φέτος όλους τους Χανιώτες αλλά και όσους έχουν επιλέξει να ζουν σε αυτή την πόλη, να δηλώσουμε για άλλη μια φορά ότι ο χώρος του στρατοπέδου Μαρκοπούλου ανήκει σε εμάς και στα παιδιά μας, ως χώρος πρασίνου και αναψυχής και δεν πρόκειται να τον αφήσουμε να αξιοποιηθεί στα χέρια καμιάς «εργολαβίας». Ας είμαστε και πάλι όλοι παρόντες γιατί το μέλλον μας το κερδίζουμε μόνο με την ενεργό συμμετοχή και με αγώνες.

Πρωτοβουλία Χανιωτών Για Το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου

Εκδήλωση - συζήτηση


Σάββατο 9 Μάη στην Κατάληψη Ευαγγελισμού & Κυριακή 10 Μάη στην κατάληψη Rosa Nera ώρα 19:00, διοργανώνεται εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγώνα των ζαπατίστας. Θα παρουσιαστεί το βιβλίο «Ιστορίες για τους ανθρώπους του καλαμποκιού» του εξεγερμένου υποδιοικητή Μάρκος και θα προβληθεί ένα ντοκιμαντέρ για την «αυτονομία των ζαπατίστας».Θα ακολουθήσει συζήτηση ενημέρωση απο συντρόφους.


Κατάληψη Ευαγγελισμού ( Ηράκλειο )

Κατάληψη Rosa Nera ( Χανιά )
 
Free counter and web stats